[ و یکى از یاران خود را فرمود : ] بیش در بند زن و فرزندت مباش که اگر دوستان خدایند ، خدا دوستانش را ضایع ننماید ، و اگر دشمنان خدایند ، ترا غم دشمنان خدا چرا باید ؟ [نهج البلاغه]

همروشنان
جمعه 85/10/1 ::  ساعت 2:40 صبح

 

دیگر زبان باران بند آمد

و سیاهی از نفس افتاد

 

باران حضورت را می‌نوشت

و صورت رفتن

نهایت هیچ آمدنی از خودم نبود

 

در سکوتی کاغذی

نفس‌ام خشکید

تا ضربان

به زانو درآید و لحظه‌ی آخر

در قلبم مچاله شود

 

باران که ایستاد

صورتم از صراحت رفتن ریخت

 

تلخی از زبانم بند نیامد

و سیاهی از چشم تو نرفت

 


¤ نویسنده: kokoespero


   1   2      >

3لیست کل یادداشت های این وبلاگ


خانه
مدیریت وبلاگ
پست الکترونیک
شناسنامه

:: کل بازدیدها :: 
1361

:: بازدیدهای امروز :: 
2

:: بازدیدهای دیروز :: 
13


:: درباره من :: 

همروشنان

:: لینک به وبلاگ :: 

همروشنان

::آرشیو وبلاگ ::

زمستان 1385
زمستان 1383

::وضعیت من در یاهو ::

یــــاهـو

:: اشتراک درخبرنامه ::